De Carpe Diem-roos is echt een plezier om mee te werken. Ze is verrassend onderhoudsvriendelijk en daardoor een ideale keuze voor floristen. Haar schoonheid blijft behouden, ongeacht hoe je haar verwerkt.

En niet vergeten: haar kleur ontwikkelt zich met de tijd, wat haar extra veelzijdig maakt voor uiteenlopende ontwerpen.

Bij het inkopen van bloemen en materialen volg ik een combinatie van intuïtie, kwaliteitsbewustzijn en een grote liefde voor detail. Seizoensbloemen zijn voor mij essentieel: ze zijn verser, duurzamer en brengen de authentieke kleuren van het seizoen met zich mee.

Minstens zo belangrijk is voor mij de beweging in een arrangement. Ik zoek altijd naar bloemen die lijken te dansen. Cosmea, lathyrus, clematis – ze hebben die sierlijke, gebogen stelen die zich als vanzelf in het geheel voegen. Ik hou ervan als bloemen niet gewoon “staan”, maar zich uitstrekken en kronkelen in alle richtingen. Die lichtheid fascineert me: een natuurlijke, haast schilderachtige uiting van elegantie.

Beïnvloed door de fine-art esthetiek, voel ik me aangetrokken tot bloemen die een zekere tederheid en poëzie uitstralen. Ik wil dat mijn arrangementen aanvoelen als een geschilderd moment: vol licht, lucht en beweging. Niet streng gecomponeerd, maar levendig, alsof de natuur zelf het gemaakt heeft.

Mijn absolute favoriet? Zonder twijfel: Carpe Diem! De grote bloemhoofden, de overvloed aan bloemblaadjes en deze adembenemende kleurverandering trokken me meteen in hun ban. In het begin straalt ze in een intens koraalkleur, die met de tijd zachter en subtieler wordt: bijna als een langzaam vervagende zonsondergang. Gewoonweg goddelijk! Met deze roos ga ik in de toekomst zeker nog veel meer werken.

Voordat ik deze opdracht kreeg, had ik nog nooit met deze Afrikaanse rozen gewerkt: daarom was ik extra benieuwd naar de ervaring. En zoals met bloemen het geval is: elke bloem heeft haar eigen persoonlijkheid. Sommige openen zich snel (Carpe Diem, Snowstorm), anderen nemen hun tijd (Deep Purple, Pearl Tacazzi+). Sommige zijn speels te vormen (Hermosa+), terwijl anderen hun eigen karakter behouden (Espana).

Wat mij het meest heeft geraakt, is hun lange houdbaarheid. Ik heb ze in verschillende arrangementen gebruikt, op verschillende manieren verwerkt en getest op veelzijdigheid, en ze hebben me niet teleurgesteld. Ze bleven uitdrukking krachtig, hielden hun vorm en toonden een verbluffende bestendigheid. Deze rozen overtuigden niet alleen in de vaas, maar ook in het creatieve werk.

Nosioko: 'Deze keer wilde ik iets maken dat echt het gevoel van de lente vangt en als je de laatste tijd buiten bent geweest, heb je vast die onmiskenbare geur van seringen in de lucht opgemerkt. Dat werd het vertrekpunt voor dit boeket: diepe paarstinten, frisgroen en een vleugje seizoenszachtheid. We bouwden het arrangement rond de opvallende dieppaars+ Afrikaanse roos, gecombineerd met klassieke lentetulpen en luchtige vrouwenmantel, een van de weinige groentinten waar ik echt van houd, om helderheid en beweging te brengen. Clematis voegt een delicate, vloeiende textuur toe die alles samenbrengt. Het is een palet dat perfect aanvoelt voor Pasen: weelderig, fris en vol stille energie.''

Ik leef en werk in het ritme van de natuur – zij is mijn grootste inspiratiebron. Vooral de seizoenen fascineren me. De lente? Dat is echt mijn favoriet! De eerste bloemen, het frisse groen, die onstuimige energie – alsof de wereld diep ademhaalt en zegt: “Daar gaan we!” Ik geniet ervan om dat moment op te zuigen en het in mijn kunst te laten stromen.

In mijn tuin is het dan ook hoogseizoen. Ik zaai bloemen die niet alleen mijn hart sneller doen kloppen, maar ook bijen en vlinders een feestmaal bieden. Duurzaamheid ligt me na aan het hart: ik koop bloemen volgens het seizoen, vermijd zoveel mogelijk steekschuim en gebruik liever kenzans of kippengaas. Zo kan ik creëren zonder de natuur tekort te doen.

En dan is er nog het grote spel van de seizoenen, elk met zijn eigen ritme. De zomer brengt overvloed, de herfst een kleurenspektakel dat maar niet lijkt te willen verdwijnen, en dan komt de winter. Vroeger vond ik hem maar niets, maar inmiddels zie ik hem als een welverdiende pauze. Een ademhaling, een stil moment, ook voor mij als kunstenaar. Want net als in de natuur kan niet alles tegelijk bloeien. En dat is maar goed ook.